Wat je kan doen met een hoopje zand

23 augustus 2017

Vandaag werd ik om 7 uur wakker omdat ik al vroeg een afspraak had om mijn nagels te laten doen. Ik ben snel even onder de douche gestapt en ben mij aan gaan kleden. Donna en Kar gingen met mij mee want ze gaan daar ontbijt halen. Eenmaal bij de nagelsalon heb ik de zelfde kleur als Kar gekozen, knal rood. Ze hadden niet zo veel dus ik haf geen keus. Na 1,5 maand je tent opzetten en afbreken blijft er amper wat van je nagels over. Het was echt genieten dat ze er eindelijk weet is normaal uitzagen. Om kwart over 9 was ik klaar en zijn we als een gek terug gelopen naar de Lodge. We werden namelijk opgehaald om te gaan sandboarden. We werden opgehaald door een auto die ons naar de duinen bracht. Daar kregen we een board, schoenen en een helm. Het was bloed heet en ik had gelukkig wen korte broek aan die ik aan kon doen. Toen alles aan was en vast zat begon de tocht naar boven. Lopen in de zandheuvels is enorm zwaar. Het is daarom handig om in de voetstappen van degene voor je te lopen zodat je niet zo ver weg zakt. Eenmaal boven moest je je board insmeren met wax zodat je beter over het zand glijd. Daarna heb ik mijn board vast gemaakt en was het tijd om de berg af te gaan. Aangezien ik al kan snowboarden had ik geen uitleg nodig. Het is heel zwaar om te boarden in zand, het voelt als een vers pak dikke sneeuw. Als je je board te schuin houd blijf je vast zitten in het zand, daarom moet je je board zo plat mogelijk op het zand houden. Ik ging best goed naar beneden maar het was wel even wennen. Toen ik eenmaal 5 keer naar beneden was gegaan had ik het aardig onder de knie. De weg omhoog was echter veel erger. Het was bloed heet en om dan je board te tillen en nog een stijle zandheuvel op te lopen is geen pretje. Ik was dan ook werkelijk bek af toen we eindelijk klaar waren. Om 12 uur zijn we terug gegaan naar de auto en kregen we een lunch. Het enigste nadeel van sandboarden is dat je daarna ook volledig onder het zand zit. Ik zat er werkelijk helemaal onder en mijn broodje helaas ook. Naja, zand schuurt de maag zeggen ze altijd. We zijn terug gebracht naar de Lodge en hebben snel nog even 3 lunches gehaald voor de komende paar dagen. Om half 3 stonden we klaar voor de quadbiking. We werden opgehaald en gebracht naar de plek waar de quads stonden. Iedereen kreeg een helm en een quad toegewezen. Toen iedereen zat kon het race beginnen. Ik vond het in het begin en enorm lastig, het lukte mij voor geen meter. Na een paar keer spontaan de verkeerde kant op te zijn gereden kreeg ik het langzamer hand steeds beter onder de knie. Ik ben 1 keer vast komen te zitten in het zand omdat ik de heuvel niet op kwam. De twee begeleiders hebben mij er toen uitgehaald. We zijn na een uur rijden ergens gestopt om foto’s te maken en wat water te drinken. Na de pauze had ik opeens helemaal door hoe het moest en ik ging als een tierelier. We zijn nog allemaal rondjes gaan rijden voordat we terug gingen. Terug in de Lodge hadden we besloten om met een gedeelte van de groep te gaan eten. We gingen weer bij de Italiaan eten en het was weer heel lekker. Toen het eten op was stortte ik compleet in. Ik ben samen met Donna snel richting de Lodge gelopen zodat ik als eerst kon douche. Daarna heb in mijn spullen opgeruimd en mijn backpack ingepakt. Niet veel later ben ik als een blok in slaap gevallen. 

Liefs,
Suus