Canyoning in Langevin

Heeyy, 

De wekker ging vandaag om half 7, maar mijn bed uit komen lukte voor geen meter. Kar en ik slapen in een tweepersoons bed met een gedeelde deken, en we hebben de hele nacht liggen vechten om die deken. Zij zegt dat ik alles van haar afpakte maar ik ben natuurlijk van mening dat dat niet zo was. Maar goed, nadat we uit bed waren liep Kar een spin tegen het lijf. Ik kan je vertellen dat ik daarna echt wakker was. Niet omdat de spin zo groot was, maar omdat Kar hem probeerde dood te maken en dat alles behalve lukte. 

We zijn gaan ontbijten en hebben ons daarna omgekleed. We moeten vandaag een bikini en sportschoenen aan. Mijn make-up heb ik lekker achterwegen gelaten aangezien ik toch de hele dag in het water lig te dobberen.

We gaan vandaag iets heel leuks doen genaamd canyoning. Canyoning is een sport waarbij de rivier door een kloof wordt volgt. Om de rivier te volgen is het daarbij nodig te wandelen, af te klimmen, te springen, te zwemmen, te abseilen en te ziplinen. We moesten om 9 uur verzamelen bij een bakkerij in Langevin waar we onze guide zouden ontmoeten. Op de parkeerplaats hebben Kar en ik onze oordoppen in gepropt en onze spullen gepakt. Nadat de guide er was zijn we omhoog gereden naar waar we gaan beginnen. Eenmaal boven heb en we een thermoshirt, wetsuit, drijfpak, harnas en helm gekregen. Ik moest mezelf echt in de wetsuit proppen en kon echt amper ademhalen zo strak zat hij. Die man dacht zeker dat ik wel in een klein maatje zou passen. Ik kon zelfs niet bukken om mijn schoenen aan te trekken, daar heeft Kar me bij moeten helpen. Na wat te hebben gelachen om onze outfit zijn we naar boven gelopen waar onze tocht begon. 

We begonnen bij de waterval Grand Galet. Hier werd een man met een stuk touw naar beneden gestuurd dus ik dacht, ohh leuk abseilen. Maar het werd beter. Even later werd het touw aan de andere kant van de water val vast gemaakt en strak gespannen. We gingen niet abseilen maar ziplinen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik best een beetje zenuwachtig was. Wat ook niet echt hielp was dat ik vet nodig moest plassen, en dat ga ik natuurlijk niet in dit pak doen. Maar even naar de bush toilet kon ook niet want dan moest alles weer uit en ik weet zeker dat ik het pak niet meer aan zou krijgen. Dus moest ik het nood gedwongen ophouden. 

Toen ik eenmaal aan de buurt was kreeg ik instructies over wat ik moest doen. Zou ik met mijn gezicht vooruit aankomen dan was er niks aan de hand, voeten in het water en afremmen. Zou ik achterstevoren aankomen moest ik me zo klein maken als een balletje zodat ik geen rare klap met mijn nek zou maken. Nou toen kon het beginnen. Ik heb natuurlijk kei hard gegild, omdat het eng was en omdat het water ijs maar echt ijs koud was. Nadat iedereen was geweest zijn we door de rivier naar beneden gelopen en kwamen al snel bij de eerste waterval waar we van af mochten springen. De waterval was ongeveer 4 meter hoog, en aangezien Kar best wel last heeft van hoogtevrees dacht ik dat ze het niet zou doen. Nadat ik mijn eerste spong had gemaakt, waar ik overigens wel even een schiet gebedje voor heb gedaan, ben ik weer omhoog geklommen om nog een keer te springen. Kar stond nog steeds boven te wachten. Nadat ik mijn tweede sprong had gemaakt heb ik Kar aangemoedigd om ook te gaan. Je zal het niet geloven maar ze heeft het gewoon gedaan, ben echt super trots. Wat nog het grappige was, was dat ze het best leuk vond. Ik begrijp haar soms echt niet, dit was zeker zo’n moment. 

We zijn verder de rivier af gelopen en van verschillende watervallen af gesprongen. We kregen elke keer voordat we iets gingen doen instructies over hoe we moesten springen en waar we moesten springen. Bij sommige watervallen liggen natuurlijk stenen op de bodem, zou niet zo fijn zijn als je daar je benen door breekt. Een paar uur laten kwamen we bij de laatste waterval en deze was echt hoog. We gingen hier ook niet van af springen maar ziplinen. Er werd weer een touw gespannen, dit keer moest je in de rivier gaan zitten en deze nam je mee. Het was echt super leuk om hier te canyoning, veel leuker dan Frankrijk. Toen we klaar waren hebben we ons bij de rivier moeten uitkleden daarna zijn we omhoog gelopen naar de auto toe. Toen alles in de auto zat kregen we van de guide nog wat te drinken. Nadat iedereen klaar was ben ik een mooi plekje in de bosjes op gaan zoeken want ik kon het geen seconde langer ophouden. 

We zijn terug naar het hotel gereden waar we even wat hebben gegeten. We wisten niet zo goed of we nog wat wilde gaan doen, maar uiteindelijk toch besloten om naar het strandje te gaan waar we al eerder waren geweest. Het was 15 minuten rijden en eenmaal op het strand hebben we een mooi plekje uit gezocht. De golven vandaag waren echt super groot. Ik kan niet surfen maar ze zagen er echt goed uit om op te surfen, afgezien van dat het daar niet mocht. Ook vandaag ging Kar verder met haar haaien theorieën, verschillende ideeën om haaien te lokken kwamen in Kar naar boven.  Ze vroeg zelfs aan mij, “Suus denk je dat er in de tijd dat we hier liggen een haai langs is gezwommen?”. 

Nog geen uur later zagen we in de verte donkere wolken aan komen. De zon scheen nog wel dus we zijn stug blijven liggen. Maar toen het eenmaal met bakken uit de lucht kwam hebben we snel onze spullen gepakt en zijn we naar de auto gegaan. Het was een uur of half 6 dus op zich ook wel een mooie tijd om te gaan. We hebben even gebrainstormd over wat we gingen doen met het avond eten. We wisten het allebei niet zo goed, we zouden eerst het dorpje in rijden en dan kijken of we wat vonden. Maar toen eenmaal de McDonalds ter spraken kwam waren we allebei om. We zijn naar de maccie gereden en hebben daar gegeten. Rond een uur of 7 zijn we terug naar het hotel gegaan. We hebben daar lekker gehangen en niks gedaan. Morgen gaan we weer verkassen van hotel en naar Cilaos. 

Liefs,
Suus