Op de fiets door Bogotá

15 december 2019

Heey,

Vandaag moesten we weer vroeg op. Qyra is om 2 uur terug gekomen van het stappen. Het grappige was dat ze een hele tijd om de verkeerde kamerdeur heeft staan kloppen. Ze stond bij kamer 605 in plaats van 705. Nadat ik de deur voor haar had open gedaan ben ik meteen weer als een blok in slaap gevallen. 

De wekker stond om 7 uur, we hebben ons snel klaar gemaakt en zijn naar het buffet gegaan. Dit stelde niet heel veel voor maar was genoeg om mijn buik te vullen. Om 8 uur moesten we beneden staan voor de fietstour door de stad. We werden opgehaald door Baltazar. We zijn met hem naar de plek gelopen waar we onze fietsen kregen. Bogotá is een van de beste fiets steden in Zuid-Amerika. Ze hebben goede fietspaden en iedere zondag sluiten ze zelfs alle grote wegen in de stad Bogotá zodat mensen daar kunnen fietsen en lopen. Ik vind dat echt een heel goed initiatief. Baltazar heeft ons mee genomen naar het rijke gedeelte van de stad, wat echt een enorm verschil is in vergelijking met het arme gedeelte. Hij vertelde dat de arme hier 280 euro per persoon per maand verdienen, en de rijken 1100 euro per persoon per maand. Dat verschil is echt enorm en dat zie je ook wel aan de huizen en wijken. We hebben veel informatie gekregen over de stad en de geschiedenis ervan. 

We zijn terug gefietst naar downtown Bogotá en daar zijn we gestopt bij een markt. We zijn naar een kraampje gegaan waar ze allemaal fruit verkochten. Baltazar heeft toen verschillende soorten fruit aan ons laten proeven. Eigenlijk was geen enkele daarvan te krijgen in Nederland. Wel bijzonder dat we zo veel hier niet hebben. Als je alleen al kijkt naar de avocado’s hier, man dat zijn net meloenen zo groot. Echt mega jaloers! Na het proeven van verschillende soorten fruit heeft hij ons mee genomen naar de andere kant van de straat voor een potje Tejo. Nou hadden we dit spelletje al eens eerder gespeeld dus we wisten hoe het moest. Qyra mocht beginnen, meteen haar eerste worp was raak. Het enigste was, de knallen hier waren 10x zo hard. Ik schrok zo ongelofelijk erg. Dat iedereen in een deuk lag.. Na een aantal rondes gooien was ik het wel weer zat. Ik kwam hier om de stad te bekijken, niet om Tejo te spel. We zijn terug gefietst naar de plek waar we de fietsen hadden gekregen. 

We zijn toen eerst terug gelopen naar het hotel om daar Max op te pikken. Daarna zijn we naar 11 Av. gelopen want daar zou je heel goed lokaal kunnen eten. We waren opzoek naar een plek waar we Ajiaco kunnen eten, je spreekt het uit als Agiako. Ajiaco is een lokale soep met aardappelen, mais, rijst, kip, avocado en yoghurt. In het restaurant waar we waren beland kregen we zo’n ongelofelijk grote kom Ajiaco dat ik het gewoon niet op kreeg. Ik vind Ajiaco op zich wel lekker, tis niet mijn favorite soep. Maar als het de menukaart staat zou ik het nog wel is kiezen. 

Toen we allemaal het eten op hadden ben ik met Mads, Chris en Branden naar de kabelbaan gaan lopen. Het was alleen een aardige speurtocht om deze kabelbaan te vinden. We zijn eerst gewoon omhoog gelopen en kwamen toen op een beetje een creepy plek uit. Een vrouw schreeuwde toen naar ons dat we de grote weg moesten volgen. Dat hebben we toen ook maar gedaan. Het was echt langer lopen dan ik had gedacht. Na een 30 minuten lopen kwamen we bij de kabelbaan waar we een kaartje hebben gekocht. De gids Baltazar had gezegd dat in het weekend en zeker op een zondag de rijen voor de kabelbaan enorm lang zijn. Je kan zo twee uur moeten wachten op boven te komen. Gelukkig was de rij echt heel kort, en met een half uurtje zaten we in de kabelbaan omhoog. 

Boven op de berg hebben we genoten van het uitzicht over de stad. Echt letterlijk overal waar je kijkt zie je stad, overal. Ik heb daar wat foto’s van de mannen gemaakt en Chris heeft mij even op de foto gezet. Daarna zijn we gaan lopen en vonden we een restaurant waar we wat zijn gaan drinken. Het restaurant zag er veel te netjes uit op überhaupt wat te gaan drinken. We hebben daar hele goede gesprekken gehad met ze 3e over relaties en date enzo. We hebben daar even lekker gezeten, bijkomen van al dat lopen. Toen we er klaar voor waren zijn we terug gelopen naar de kabelbaan. Daar zei de vrouw dat de rij voor de kabelbaan langer was dan voor het treintje, en dat we dus beter die konden pakken. Omdat wij niet de enigste waren die die kant werden opgestuurd hebben we het op een rennen gezet. Ik weet niet waarom, maar ik werd hier zo melig van. Ik heb het hele stuk wat we hebben gerend naar de trein moeten lachen. We hebben voor het treintje langer moeten wachten dan om boven te komen, zo’n 45 minuten. We zijn vanaf de kabelbaan richting het hotel gelopen. Onderweg kwamen we een Dunkin donuts tegen, en Mads had dat nog nooit gehad. Tja je snapt wel dat we daar toen even moesten stoppen om wat donuts te halen. Ik had gekozen voor een normale donut en eentje met kaneel. De mannen namen ook allemaal donuts en koffie. 

Na de donuts zijn we terug gelopen naar het hotel. Toen ik op de kamer kwam, stond Qyra op het punt om we te gaan om wat te drinken met Leah. Leah had weer geprobeerd om alle splinters uit Qyra haar been te halen, wat dit keer aardig goed gelukt was dankzij de hulp van olijfolie. Ja.. dat zou je niet denken, maar dit hielp heel erg. Omdat ik toch niks beters te doen had ben ik mee gegaan. We zijn terug gelopen naar het restaurant waar we gister ook hadden gegeten. Ik heb daar een aardbeien limonade besteld met een stuk worteltaart. Dit was echt de lekkerste worteltaart ever. 

Daarna zijn we terug gelopen naar het hotel. Ik ben samen met Qyra naar de kamer gelopen waar we nog even hebben gezeten en op bed hebben gelegen. Om 6 uur zijn we naar beneden gegaan. Omdat er een kans was dat we weer protesten in de stad waren heeft Angie voorgesteld om met ze alle pizza te bestellen. We hebben 5 grote familie pizza’s besteld met een paar flessen wijn. Daarna zijn we met een deel van de groep naar het winkeltje gelopen op de hoek van de straat. We hebben morgen weer een lange busdag, dus snacks zijn hard nodig. Toen we terug kwamen in het hotel hebben we nog even moeten wachten voordat de pizza’s er waren. Ik was zo toe aan pizza en wijn, dat wil je niet weten. Echt dit ging er in als water! 

Na het eten wilde de groep een kaartspel doen. Ik was echt kapot van de dag, het fietsen, het lopen dus ik heb toegekeken, wat ik dit geval erg vermakelijk was. Ryan een jongen uit New-York kwam met een leuk kaartspel. Hij noemde het Egyptian nog iets, de naam was lastig dus die heb ik niet helemaal onthouden. Ik noem het, het slap it spel. Okey ik ga de spelregels proberen uit te leggen. 

SLAP IT ! 

Je hebt een dek met kaarten, zonder jokers. Afhankelijk van de grote van de groep kan je er nog een dek bij pakken. In het dek met kaarten zitten natuurlijk de boer, vrouw, koning en aas. Dit zijn de belangrijkste kaarten in het spel. Iedereen krijgt een hand met kaarten tot dat alle kaarten zijn verdeed. Je mag niet in je kaarten kijken. Als je aan de beurt bent leg je blind een kaart op. Wanneer deze kaart een gezicht kaart is of een aas moet de persoon na jou, afhankelijk van de kaart, binnen een aantal pogingen een gezicht kaart opleggen. Wanneer je een boer hebt, heb je 1 kans om een gezicht kaart op te leggen. Bij een vrouw heb je 2 kansen om een gezicht kaart op te leggen. Bij een koning heb je 3 kansen om een gezicht kaart op te leggen. Dan snap je denk ik wel dat je bij een aas 4 kansen hebt om een gezicht kaart op te leggen. Leg je geen gezicht kaart op, dan krijgt de persoon die de jou had uitgedaagd om een gezicht kaart op te leggen de stapel kaarten. Het doel van het spel is om alle kaarten te krijgen. Als je een gezicht kaart oplegt nadat iemand jou geeft uitgedaagd gaat het spel gewoon verder. Het wordt dus alleen belangrijk wanneer iemand een gezicht kaart op legt. Wanneer je op een 8 een 7 neer legt is er dus niks aan de hand. 

Nu gaan we er wat leuks aan toevoegen. Wanneer er twee dezelfde kaarten op gelegd worden mag je op de stapel kaarten slaan. De gene die als eerst slaat krijgt de kaarten. Dit geld ook wanneer er een sandwich is, bijvoorbeeld een 10-ace-10. Ook degene die geen kaarten meer hebben morgen zichzelf weer terug slaan in het spel. Alleen kunnen ze niet continu slaan en daarom mogen ze 3 keer onterecht slaan. Als iemand met kaarten onterecht slaat dan moet diegene zijn bovenste kaart open onderop de stapel leggen. Ik hoop dat je het een beetje begrijpt. 

Dit vind ik het allerleukst aan zo’n internationale groepsreis dat je van overal op de wereld mensen ontmoet met leuke spelletjes, gebruiken of tradities. We hebben enorm hard gelachen om dit spel, iedereen was zo fanatiek. Elke keer als er een dubbel of een sandwich was schreeuwde we allemaal kei hard “slap it baby!”. Heel fout maar het was zo grappig. Qyra was bijzonder goed in dit spel, en Branden was zo fanatiek dat het een genot was om alleen al naar zijn gezicht te kijken. Ik was echt aan het huilen van het lachen. 

Na het spelletje ben ik naar boven gegaan en ben ik nog snel even gaan douche. Kan en maar beter van genieten nu we nog warm water hebben. Daarna heb ik voor het grootste gedeelte mijn tas ingepakt zodat ik morgen ochtend niet alles hoef te doen. Morgen gaan we richting de Tatacoa desert en daarvoor hebben we een daypack nodig, dus dat heb ik ook maar even gedaan. Daarna ben ik gaan slapen want dat had ik heel hard nodig.

Liefs, Suus