In het vliegtuig naar Medellín

10 december 2019

Hey,

Vandaag ging de wekker om 7 uur maar die was niet nodig want ik was weer eerder wakker. Ik heb me klaargemaakt, alles in mijn tas gepropt en iets te laat zijn Qyra en ik naar het ontbijt gegaan. We moesten om 8:15 klaar staan en het was 8:00. Al heel veel zaten klaar om weg te gaan. Ik kreeg nog voordat we het eten hadden ineens hele erge buikpijn. Ik ben snel naar de wc gerend en dat was weer drama. Ik dacht eigenlijk dat het wel de goede kant op ging maar nee dus. Daarna ben ik weer naar beneden gegaan om te kijken of ik er vandaag wel wat eten in kreeg, maar dat viel weer goed tegen.  Toen ik wat fruit had gegeten ben ik terug naar boven gegaan om mijn tas te pakken want de bus kon er ieder moment zijn. Nou mooi niet.. we hebben nog 20 moeten wachten. 

Gelukkig hadden we tijd zat want we vlogen pas om half 11. In de bus naar het vliegveld ben ik in slaap gevallen, maar het was niet zo heel lang rijden. Op het vliegveld heb ik geld gepind want daar waren de pinautomaat wel betrouwbaar. In Santa Marta was de kans groot dat wanneer je geld ging pinnen, hij je pinpas niet meer terug gaf. Dat moet je natuurlijk niet hebben. Na het inleveren van onze backpacks zijn we naar de tweede verdieping gegaan waar de gate was. Daar heb ik in een winkeltje een armbandje gehaald en een Colombiaanse vlag, voor op mijn backpack. Van alle landen waar ik ben geweest wil ik de vlag ervan hebben op mijn backpack. Naja laten we eerst maar is de landen doen waar ik heen ga met de backpack. 

Eenmaal door de controle moesten we wachten op het boarden. Ik heb toen nog even met Vin zitten appen want de WiFi op het vliegveld was best goed. Rond een uur of 10 zijn we gaan boarden. Ik zat met Mads, Qyra, Branden, Max, en Danny achterin het vliegtuig. De vlucht duurde maar een uur en deze was zo om. Ik heb voornamelijk de tijd gedood met het schrijven van mijn blog. Ik loop enorm achter omdat ik het zo “druk” heb. Iedere avond doen we wat gezelligs en om dat dan niet te doen en mijn blog te gaan schrijven is net weer niet wat ik wil. Dus sorry als mijn verhalen er soms wat laat op staan, ik doe mijn best!  We zijn een uur later veilig geland in Medellín. Het vliegveld was net buiten de stad dus we moesten nog een stuk rijden om bij de stad te komen. 

We slapen in het Selina hostel, dit is een hostel keten die op meerdere plekken in zuid en midden Amerika zit. Echt een mooi hostel, zeker een aanrader als je gaat backpacken in zuid Amerika en je zoekt een slaapplek. We kregen 20 minuutjes om onze tas in de kamer te leggen en spullen te pakken die we nodig hadden want we gingen lunchen.  We hebben een taxi gepakt naar Del Rio. Dit is net zoals de foodhallen, overal kleine kraampjes waar je eten kan halen en het zag er echt heel leuk uit. Ik kreeg op dit moment echt keuze stress, dat heb ik altijd. Uiteindelijk heb ik even afgewacht wat de rest had besteld om beetje te kijken wat er het lekkerst uit zag. Jonti had bij een kraampje een soort Mexicaanse bowl gehaald en dit zag er toch een partij lekker uit dat ik dat ook heb gekozen. Wonder boven wonder ging dit er heel goed in, ik werd gewoon niet misselijk. Misschien gaat het dan toch de goede kant op. Tijdens het eten heb ik gekletst met Ben, Branden, Andrea en Josh. Ook heb ik een klein beetje voetbal gekeken, jaa je wil het niet geloven maar de wedstrijd van Ajax was hier gewoon op groot scherm te zien. 

Na het eten konden we kiezen om terug te lopen naar het hotel of een taxi te pakken. Aangezien het 45 minuten lopen was en dit grotendeels omhoog heb ik er voor gekozen om de taxi te pakken. In het hotel heb ik even op bed gelegen en met Vin gepraat en daarna ben ik gaan douche. De douches hier zijn goddelijk, echt niet normaal. Heel erg warm en kan ook nog is mijn haar uitspoelen. Hier heb ik even goed van genoten. 

Om iets voor 5e werden we beneden verwacht voor de briefing. We zouden nu de nieuwe groep ontmoeten. Of ik daar echt zin in had geen idee maar het moet toch. We hadden alleen een probleem, we konden de bioscoop zaal niet vinden waar we verwacht werden. Na een aantal keer vragen hadden Qyra en ik het eindelijk gevonden. Daar zat de nieuwe groep op ons te wachten. Ik heb me voorgesteld, verteld hoe oud ik was en waar ik vandaan kwam. Daarna kregen we de planning voor de komende dagen en die hebben we met ze alle doorgenomen. De nieuwe groep is veel ouder, niet slecht bedoeld maar je snapt me wel. Ik hoop dat het even leuk gaat worden maar dat zal tijd ons leren. 

Nadat we klaar waren met de briefing zijn we naar de bar gegaan die bij het hostel zit. Daar hebben we gepoold en piccolo gespeeld, een drank spelletje. Alleen was ik de enigste die niet dronk. De cocktails waren 24.000 per stuk, dat is een euro of 6/7. Dat is op zich niet veel voor een cocktails, zeker als je in happy hour 2 voor de prijs van 1 krijgt. Maar als je dat elke avond gaat doen daar gaat je geld heel hard. Aangezien ik nog 2 maanden moet overleven hier leg ik mijn prioriteiten even ergens anders. We zijn rond een uur of 8 verhuist naar een bar buiten het hotel die iets goedkoper was. Daar heeft iedereen eten besteld en is het feestje verder gegaan. Ik had echt totaal geen honger en heb het gehouden bij aardbijen limonade. 

Om 11 uur zijn we gaan lopen naar het uitgaanscentrum van Medellín, laat ons hostel daar naar vlak bij zitten. We waren opzoek naar een karaoke bar maar konden die nergens vinden. We zijn uiteindelijk beland in een shisha bar. Ik heb daar een mojito besteld en de rest van de groep is aan de waterpijp gegaan. Ik heb het toen ook maar 1 keer geprobeerd maar ik vind dit echt helemaal niks. Echt niet mijn ding. Dus heb voor de rest maar toegekeken. 

Na de sjisja bar zijn we een club in gegaan. Waar ik met Qyra, Mads, Max, Branden, Will, Andrea en Josh lekker heb staan dansen. Heel grappig maar het nummer traag van Bizzy is hier dus heel populair en wordt best vaak gedraaid. Hier zijn Qyra en ik natuurlijk helemaal los op gegaan. Na een tijdje zag je dat sommige het zat waren, we zijn toen naar buiten gegaan. Daar hebben Will, Andrea, Josh en Branden ervoor gekozen om terug te gaan naar het hostel. Omdat Max, Mads, Qyra en ik nog wel een dansje wilde wagen zijn we opzoek gegaan naar de club “Donde Chepe” die werd aangeraden door een local op straat. We hebben de weg moeten vragen wat we konden hem niet vinden. 

Donde chepe was een hele bijzondere club. Als je binnen komt lopen is het eerste wat je denkt “Waar ben ik in gods naam beland?!” Overal op de muren is geschreven en alles is donker en zwart. Beetje het idee van een bunker zeg maar. De muziek die werd gedraaid was Reggaeton, blijkbaar schijf je dat zo. We hebben hier lekker staan dansen. Al snel kwam ik er achter dat dit een club was waar veel homo’s en lesbiennes naar toe gaan. Ik heb Max een paar keer moeten redden van de mannen die zich aan hem probeerde te vergrijpen. 

Een ding waar je wel goed om moet letten en zeker niet door moet laten verlijden, is het kopen van cocaïne. Natuurlijk is Colombia het land waar dit vandaan komt en is het ook zeker niet duur om het hier te krijgen, zo’n 13 euro voor 1 gram heb ik me laten vertellen. Nou weet ik niet of dat goedkoop is want ik heb geen idee hoeveel je er in Nederland voor betaald. Maar het gevaar is dat drugsdealers samen werken met de politie. Wanneer jij drugs koop van een dealer zal hij dit zeggen tegen de politie. Zij zullen jou oppakken en ja, dan ben je gewoon je sjaak als ze cocaïne vinden. Maar natuurlijk is er een uitweg als je de politie meteen 500.000 Pesos betaald, of misschien wel meer laten ze je meteen vrij en doen ze alsof er niks gebeurd is. Dat geld word vervolgens verdeeld onder de drugsdealer en politiemannen. Dat is zeker een dingetje die je goed in je achterhoofd moet knopen. 

Het is heel grappig om hier ook is uit te gaan. Op een gegeven moment raakte we aan de praat met een jongen uit Venezuela en een meisje waarmee hij stond te dansen, echt een hele coole gast. Maar wat nog het ergste was, deze jongen kon dansen dat was niet normaal. Ik kwam er die avond achter dat ik zo stijf ben als een hark. Voelde me gewoon ongemakkelijk naast hem. Samen met het meisje waarmee hij stond maakte ze letterlijk de dansvloer onveilig. Ik heb met mond open staan kijken. Om een uur of 2 zijn we terug gegaan naar het hostel. Ik was echt kapot en kon wel wat slaap gebruiken. 

Mijn eerste indruk van Medellín is echt heel erg positief. Je kan prima alleen als meisje over straat lopen. Als het donker is zou ik wel met ze tweeën lopen, maarja in Amsterdam zou ik ook niet zo snel alleen over staat gaan. Verder is de stad vrij nieuw, mooie appartement, nette straten. Echt positief verrast! Om eerlijk te zijn zag ik echt op tegen deze stad, mede door de dingen die je er ooit over hebt gehoord of gezien. 

Eenmaal in het hostel zijn we meteen ons bed in gedoken. Er slaapt een nieuw meisje uit de groep bij ons op de kamer en we wilde haar niet wakker maken. 

Liefs, Suus