Zwemmen met walvissen

Heey daar,

Vandaag stonden we rond een uur of 9 op hebben ons aangekleed en zijn naar het ontbijt gegaan. Na de pannenkoeken met Nutella en stokbrood zijn we terug naar de kamer gegaan en heb en ons bikini aan gedaan. We hebben onze handdoeken gepakt en zijn richting het strand gelopen. We hoefde pas om 1 uur in de haven van Saint Gille te zijn, dus dat gaf ons mooi nog even tijd om even niks te doen. Om 12 uur zijn we richting de hotel kamer gelopen en hebben onze spullen gepakt. 

Voordat we naar de haven reden zijn we eerst langs de bakker in de hoofdstraat gereden voor wat eten. We hebben allebei gekozen voor een wrap met kip. Eenmaal in de auto was het zo’n 10 minuten rijden naar de haven. Daar hebben we gelukkig snel een plekje gevonden voor de auto en zijn gaan lopen naar O sea bleu waar we de excursie hadden geboekt. Toen we daar aankwamen kregen we een wetsuit, flippers, duikbril en snorkel. Ook ben ik verstandig geweest en heb ik een primatour genomen. Ik kan op zich wel wat hebben maar ik weet zeker dat de golven hier niet rustig zijn en mijn maag dat niet leuk gaat vinden. Ik heb helaas geen zee benen. We zijn toen de boot op gegaan en gaan varen. 

Onze guide was Tom, een hele leuke vent die gelukkig goed Engels sprak. We kregen eerst een uitleg in het Frans en daarna voor ons twee in het Engels. De bedoeling is dus dat we vandaag gaan zwemmen met walvissen. Dit kan zomaar lukken of juist totaal niet, dat hangt totaal van de walvissen af. We gaan varen tot we een walvis tegen komen, wanneer er meer dan 5 boten omheen liggen moeten wij door varen opzoek naar een andere walvis. Stel er liggen minder dan 5 boten dan kunnen wij er bij gaan liggen maar dat betekend nog niet dat wij het water in kunnen. Dit hangt namelijk af van de walvis, of deze een actieve of rustige bui heeft. Je wilt natuurlijk niet dat de walvis straks mij zijn paar ton een snoekduik op je hoofd neemt. Walvissen hebben soms een rust fase waarbij de aan de oppervlakte blijven drijven, zeker als ze baby’s hebben doen ze dit vaak. De baby walvissen moeten namelijk vaker ademen dan de grote walvissen. Wanneer een walvis in zijn rustige fase zit kunnen wij heel stil het water in. We moesten dan geen enkele vorm van geluid of gespetter maken en dan in een lijn achter de guide blijven. Zo zouden we tot 15 meter van de walvis kunnen komen. In sommige gevallen wanneer de walvis een kleintje heeft kan de baby heel nieuwsgierig zijn, soms komen ze dan wel heel dichtbij. 

Stiekem hoopte Kar en ik dat we ook haaien zouden zien, dus ik dacht laat ik het even vragen. Ik vroeg aan Tom of het ook mogelijk zou zijn dat we vandaag haaien zouden zien. Tom moest meteen heel hard lachen en zei dat dat niet zou gebeuren. Hij zei dat waneer we een haai zouden zien als we in het water lagen zouden we te laat zijn want ze vallen je van achter aan. Je had Karlijn haar hoofd moeten zien, ik moest zo hard lachen. Natuurlijk maakte Tom maar een grapje. Haaien zien was niet mogelijk, en als we er een zouden zien moesten we hem snel roepen want hij wilde ze ook zien. Hij zei dat hij ons niet het water in zou laten gaan als hij niet zeker wist of het veilig was. Nou bij Kar zat dat niet helemaal lekker, ze begreep niet waarom we op strand het water niet in konden en hier wel. Ik kon haar daar het antwoord ook niet op geven. 

Na een tijdje varen zaten we iets in het water drijven. Het was geen walvis maar een schildpad. Echt een super grote die nadat hij ons zag weer snel in het water verdween. De golven waren inderdaad vrij heftig en ik was heel blij dat ik een pilletje had genomen. Niet heel veel later zag ik in de verte een grote plons. Ik riep meteen dat we die kant op moesten. Alleen het vervelende van een walvis is dat hij plonst, zodra de plons weg is zie je hem niet meer. Dus ik begon sterk aan mezelf de twijfelen of het wel klopte wat ik zag. Gelukkig zag een andere man niet veel later ook een walvis die kant op. We hebben wat gas bij gegeven en ja hoor, niet veel later zagen we onze eerste walvis met baby. Het was een super schattig gezicht wanneer de moeder met haar staart op het water sloeg, deed dat kleintje het ook. Wanneer de moeder uit het water sprong, deed dat kleintje het ook. Helaas waren deze walvissen te actief om mee in het water te gaan. Als je eenmaal weet waar je op moet letten zie je ze opeens overal. De een na de ander kwam het water uit om vervolgens een mega plons te maken. Het was echt echt echt geweldig. Ik vind die grote beesten zo ongelofelijk bijzonder. Ik heb niet bijgehouden hoeveel we er hebben gezien maar het waren er zeker meer dan 10, wat ik absoluut niet had verwacht. 

Op een gegeven moment vonden we een walvis die niet actief was en wat lag de dobberen. We hebben hem een tijdje gevold en opeens zij Tom dat we ons klaar moesten gaan maken. Ik deed me duikbril met snorkel op, flippers aan en mijn wetsuit dicht. Toen kregen we het teken van Tom om ons langzaam in het water te laten zakken. Kar vond het dood eng, ze bleef maar met die haaien in haar hoofd zitten. Zodra puntje bij paaltje komt vind ze het blijkbaar toch wel eng! Als ik door een haai gebeten zou zouden, naja dat zien we het dan wel. Tom zou je echt niet het water in laten als het niet kon. En afgezien van dat ik heb zo’n vermoede dat het wel mee valt met de haaien. Ze hebben het gewoon verboden om te surfen en te zwemmen om hun naam hoog te houden en verantwoordelijkheid te nemen. Een slechte reputatie is het laatste wat dit eiland nodig heeft.

Toen we in het water lagen moesten we heel langzaam achter Tom aanzwemmen. Op een geven moment zei hij dat we naar beneden moesten kijken, en ja hoor daar was hij dan. Een Walvis lag niet heel ver van ons in het water. Maar omdat sommige uit de groep niet heel goed waren in stil zwemmen schrok de walvis, en zwom weg. Het was echt een super groot beest en het is zo raar om die onder je door te zien zwemmen. We zijn achter hem aan gegaan in de hoop hem nog te vinden maar helaas. We zijn de boot weer in gestapt en opzoek gegaan naar een andere maar die konden we helaas niet meer vinden. De walvissen vandaag waren te actief om mee het water in te gaan, niet dat dat erg is want ze uit het water zien springen is echt heel gaaf om te zien. 

Het was alweer half 5 en we zijn terug gekeerd naar de haven. Daar hebben we onze spullen uit gedaan, gewassen in zoet water en ons aangekleed. Na wat drinken en wat eten zijn we terug gelopen naar de auto en naar het hotel gereden. Eenmaal in het hotel zijn we naar de kamer gegaan en op bed gaan liggen. Ik was echt kapot van vandaag. Ik zei tegen Kar dat ze mij waker moest maken als het eten tijd was, daarna ben ik als een blok in slaap gevallen. Om half 8 werd ik wakker gemaakt door Kar, het was wel is waar etenstijd maar we hadden allebei geen honger. We hebben besloten in het hotel te blijven, we hadden per slot van rekening toch nog zakken chips liggen. Daarna heb ik gedoucht en ben ik mijn bed in gekropen. Morgen moeten we er heel vroeg uit voor de helikopter vlucht die we opnieuw gaan proberen. Ik ben benieuwd!

Liefs, 
Suus