En dag in Tayrona national park

9 december 2019

Holaaaa,

Vandaag werd ik alweer wakker voor de wekker. Dat was op zich geen probleem want we moesten er toch vroeg uit. De muziek heb ik niet meer uit horen gaan maar mensen zeggen dat om 3 uur s’nachts nog regaton op stond. Gelukkig heb ik hier doorheen geslapen. Ik heb mijn bikini aan getrokken want vandaag gaan we naar Tayrona national park. Dit is een natuurpark met hele mooie stranden, en laten wij daar nou het heen gaan voor de stranden. 

We moesten vroeg vertrekken, en daarom konden we niet ontbijten in het hotel. Angie had geregeld dat we een ontbijt pakketje mee kregen voor onderweg. Nadat ik alles had gepakt zijn we naar beneden gegaan om te wachten op de rest. We moesten een uur in de bus zitten. Onderweg heb ik een blik geworpen op het ontbijtpakket. We kregen een pakje drinken, mandarijn en tosti ham/kaas mee. Het drinken en een deel van de mandarijn gingen er in, maar de rest niet. Ik word dan echt meteen misselijk en dat is echt heel naar. 

Voor het strand van Tayrona moet je een uur lopen. Ik denk dat je mijn reactie wel kan raden toen ik hoorde dat we weer moesten lopen... Ik was absoluut niet blij. Maarja je loopt nu naar een stand misschien is de motivatie dan wat groter, denk het niet maar okey. Dit zal waarschijnlijk een poep en een scheet zijn in vergelijking met de lost city trek. Nadat we een uur hadden gereden kwamen we aan bij de ingang van het park. Daar kregen we een paar bandjes die we om moesten doen. Een was de ingangsbewijs en de anders was je eigen aansprakelijkheid. Hahah ja, dat lees je goed. In dit park zitten blijkbaar krokodillen, giftige spinnen en kikkers en andere dieren die je niet tegen wil komen. Ik was niet van plan om iets anders te gaan doen dan op het strand te liggen, dus ik denk wel dat dat goed komt. We kregen een kleine uitleg over het prak en zijn toen de bus weer in gegaan. 

We moesten nog 5 minuten rijden naar de parkeerplaatsen in het park. Onderweg waren we gestopt omdat we de eerste apen zagen. Nou weten jullie misschien uit mijn reisverhalen van Afrika dat ik niet de grootste apen fan ben. Sommige zijn wel leuk, chimpansees, gorilla’s, orang-oetan, ach je snapt me wel. Maar die kleine aapjes die je spullen afpakken daar heb ik echt helemaal niks mee mede door mijn trauma die ik in Afrika heb opgelopen. Voor de mensen die nieuw zijn, korte samenvatting. Bij Victoria falls aan de kant van Zambia is er een aap recht op mij afgelopen, best een groot beest, en die heeft geprobeerd mijn tas af te pakken.  Nu had ik in die tas alles zitten, paspoort, GoPro, geld en al dat soort dingen. Wat het nog vervelender maakt is dat mijn hotel en al mijn andere spullen aan de andere kant van de grens waren en ik daar diezelfde middag nog naartoe moest. Als je het hele verhaal wil lezen moet je hem maar even terug zoeken. Maar goed ik dwaal een beetje af, deze aapjes zagen er wel leuk uit. Ze waren ver weg dus ik heb geen idee of ze ook lief waren. 

Op de parkeerplaats kregen we een kleine uitleg over de verschillende planten en kruiden die in de jungle goeien. Daarna zijn we gaan lopen. Nou dit stelde dus niks voor, gewoon echt niks. Het was een houten vlonder waar je overheen moest lopen. Na een kleine 30 minuten lopen hoorde we de zee, en geloof me dit klonk als muziek in mijn oren. Ik ging er alleen maar harder van lopen. Ik liep samen met Angie en Qyra, wij waren de enigste dames die vandaag mee gingen. Alleen Angie had heel veel last van haar buik en voelde zich totaal niet goed. Ik vond het echt heel zielig. Alle jongens waren we al kwijt want die liepen zo snel. 

Ik had gehoopt dat het dichterbij zou zijn maar het was toch nog best een stuk lopen. We kwamen na een uur lopen aan op de plek waar we lunch zouden hebben. Iedereen moest opgeven wat diegene wilde hebben, ik had gekozen voor de vegetarische optie. Daarna zijn de jongens allemaal verder gaan lopen naar het strand wat nog een uur lopen was. Deze zou heel mooi zijn, alleen je begrijpt wel dat ik dat niet deed. Als ik op het strand lig en doe mijn ogen dicht maakt het niet uit hoe dat strand er uit ziet. Naja tot op zekere hoogte, anders gaat dit tegen mij gebruikt worden. 

Aangezien ik nog niks gegeten had en Qyra ook niet besloten wij samen met Angie even te blijven zitten om wat eten te bestellen. We bestelde wat fruit, gefrituurde banaan en drinken. We hebben lekker gekletst en gelachen. Daarna zijn Qyra en ik naar het strand gelopen. Daar kwamen we Jonti tegen, blijkbaar schrijf je zijn naam zo. We hebben daar onze spullen naast gelegd en zijn even een stukje verder gelopen om wat foto’s te maken. Nu we toch hier zijn moeten we er wel gebruik van maken. Na wat foto’s zijn we terug gelopen en lekker in het zonnetje gaan liggen. Ik heb er een boek bij gepakt en ben gaan lezen. Normaal als ik op vakantie ben verslind ik boeken, alleen ik heb er nu nog gewoon geen tijd voor gehad. We hebben gelezen zijn af en toe het water in gegaan en niet veel later kwamen de jongens aanlopen. Een van hen had een balletje en die zijn het water in gegaan om over te gooien. Ik heb me daar later bij aangesloten. 

Rond half 2 was het tijd om te gaan lunchen. Iedereen eten zag er super goed uit.. maar 10 keer raden wat de vegetarische keuze was. Witte rijst met en gebakken ei.. gelukkig kon mijn maag nog niet zo veel hebben en was dit genoeg. Maar in vergelijking met de rest had ik echt het verkeerde gekozen. Daarna zijn we terug gelopen naar de auto, wat weer een uur lopen was. Gelukkig gaan de terugweg altijd een stuk sneller dan de heenweg. Na een uur lopen zaten we allemaal weer in de bus en zijn we terug gereden naar het hotel. 

Eenmaal terug in het hotel probeerde ik contact te krijgen met Vincent. Dit ging alleen totaal niet omdat de WiFi zo slecht was. We hebben het toen maar gehouden op spraakmemo’s, en zelfs die wilde slecht versturen. Ik heb me even afgespoeld, een leuk jurkje aan getrokken en was klaar voor het avond eten. Vanavond gingen we eten bij Pachamama wat echt twee blokken lopen was vanaf het hotel. Ik vond dit echt een super leuk restaurantje, en ze hadden ook nog een leuke kaart. Ik had gekozen voor een pasta met chorizo, olijven en champignons. De pasta was heel lekker, het nadeel was dat ik na een paar happen me al weer kots misselijk voelde. Onder het eten hebben we zitten kletsen over van alles en nog wat. 

Ik vind de groep echt heel erg leuk, afgezien van 3 mensen dan. Iedereen kletst met elkaar en is gezellig. Ook tijdens de lost city trek heeft iedereen elkaar er doorheen getrokken. Met het uitgaan is iedereen zichzelf en staan lekker te dansen zelfs als ze zo Aritmetisch zijn maar zijn kan. Het stomme is dus, morgen gaan we naar Medellín en daar ontmoeten we de nieuwe groep. Als ik iets niet wil nu is het een nieuwe groep, maar dat is het risico van een groepsreis. 

Toen we terug waren in het hotel is Qyra nog wat gaan drinken met een deel van de groep. Ik ben naar de kamer gegaan want moest mijn tas nog pakken voor morgen. Ook had ik hele erge buikpijn dus ik heb ook even gebruik gemaakt van het feit dat ik de kamer even voor mezelf had. Gelukkig was er vanavond geen muziek, naja het was er wel maar niet onder ons raam. Ik ben na het in pakken van mijn tas in bed gaan liggen en op dat moment kreeg ik net een berichtje van mijn mama dat ze wakker was. Ik heb nog even met mijn ouders gefacetimed en daarna ben ik gaan slapen.

Liefs, Suus