Nog steeds niet helemaal de oude..

8 december 2019

Hola chica,

Dat is wat de mannen hier allemaal groepen. 

Vandaag komt er eindelijk een einde aan die lange wandeltocht. We mochten vandaag wat later wakker worden maar om 5 uur zat ik al rechtop in mijn bed. Ik ben er toch maar uit gegaan en heb de zonsopgang gekeken die echt super mooi was vandaag. Daarna heb ik me klaargemaakt en langzamerhand werd de rest van de groep ook wakker. We kregen vandaag als ontbijt pannenkoeken met wat fruit. Ik krijg nog steeds niet alles naar binnen, na een paar happen ben ik kotsmisselijk. 

Omdat we allemaal eerder wakker waren zijn we eerder begonnen met onze weg terug naar de bewoonden beschaving. We zijn rond half 7 begonnen met lopen en vandaag was voornamelijk naar beneden. Samen met Qyra ben ik weer aan het stuk begonnen. Omdat het vooral naar beneden was waren we 2 uur later op de plek waar het allemaal begon. We hebben super snel gelopen en omdat we ook nog is eerder vertrokken moesten we wachten op het eten en de jeeps. 

Toen kwam Qyra in een keer met WiFi die ze van het mannetje had gekregen. Ik ben als een gek naar het mannetje gelopen heb een cola gekocht en ook om de WiFi gevraagd. Die heeft hij super lief voor mij ingevuld. Ik kreeg super veel berichten binnen, maar het eerste wat ik deed was FaceTime openen en Vincent bellen. Het was zo fijn om hem te spreken. Nadat we bij hadden gekletst heb ik geprobeerd contact te krijgen met mijn ouders. Wel grappig, als ik mijn ouders FaceTime dan is het eerste wat je ziet de binnenkant van een oor. Daarna moet je nog hard schreeuwen dat het video bellen is, en dan begrijpen ze het eindelijk. De verbinding met hun ging niet zo goed. Toen we besloten hadden om alleen te bellen kwam het eten op tafel. Ik heb toen maar opgehangen en heb wat geprobeerd te eten. Ook dit viel weer niet lekker en na een paar happen had ik het wel weer gezien. 

Daarna zei Angie dat we allemaal onze spullen op de jeeps konden doen en een plekje konden gaan zoeken want we gingen rijden. De rit naar het hotel duurde 2 uur. Eerst 30 min door de rimboe over een extreem hobbelig weggetje. En daarna over een verharde weg naar Santa Marta. In de jeep zat ik voorin en mocht ik de DJ zijn, en je snapt wel wat dat betekend. Ik heb iedereen laten genieten van bijvoorbeeld ABBA, the Backstreet Boys en de Spice Girls. 

We sliepen dit keer in een ander hotel in de andere baai van Santa Marta. Toen we bij het hotel aan kwamen moesten we even wachten op de kamers. Helaas deed de WiFi het zo slecht dat er niks anders op zat dan een spelletje biggen. Hierna heb ik een vuilniszak gevuld met alle vieze kleding want die ga ik echt niet in mijn backpack stoppen. Ook heb ik mijn tas en schoenen laten wegbrengen, die konden ook wel een wasje gebruiken. 

Toen de kamers klaar waren heb ik de sleutel gekregen en zijn we naar de kamer gegaan. Toen ik de deur van mijn kamer open deed hoorde ik kei harde muziek. Die kwam niet uit onze kamer maar van de straat waar wij aan zitten. Ik heb mijn spullen gepakt en ben gaan douche. Ik ben zo blij dat ik weer kan douche met zeep, shampoo en dingen die lekker ruiken. Ik als een kind zo blij zet die douche aan. Je wil het niet geloven maar het straaltje water wat uit die douche kwam, daar kon je niet eens nat van worden... ik heb er uren over gedaan om mijn haar uitgespoeld te krijgen en ik heb zo’n idee dat dat nog niet goed gelukt was. De douche waar je dagen naar uit keek, en dan valt die zo tegen. Tja, op zich was ik allang blij dat ik weer lekker heb kunnen douche en dat ik schone kleding aan had. 

Na het douche zijn Qyra en ik naar het strand gelopen. We liepen het hotel uit en het eerste wat we hoorde was “Hola Chica’s!”, nou dat is niet de laatste keer dat we die hoorde. Op het strand zijn we richting de strand tentjes gelopen en al snel zagen we een groep jongens zitten die ons erg bekend voor kwamen. We zijn bij de groep aan gesloten en hebben een paar cocktails besteld. Op het strand was het heel gezellig. Het leek wel of heel de stad was uitgelopen en allemaal op het strand zat. Iedereen had stoeltjes, muziek en drank meegenomen. Was echt een gezellige boel. Mensen stonden te dansen en mee te zingen op de Spaanse salsa muziek. De jongens keken hun ogen uit, ik heb echt in een deuk gelegen. De vrouwen hier in Colombia hebben hele goede lichamen, brede heupen, een mega grote kont een een goede voorgevel. Zelfs ik vond het fascinerend om naar te kijken, en zeker als ze dan ook nog is gaan dansen. Nou je had die jongens uit mijn groep moeten zien, hun mond stond wagenwijd open en ze waren nog net niet aan het kwijlen. We hebben lekker gekletst en gelachen over de afgelopen dagen. Achteraf is het altijd leuker en kan je er om lachen dan wanneer je er midden in zit. 

Rond een uur of 5 zijn we terug gegaan naar het hotel wat we zouden een briefing hebben. Toen we in het hotel aankwamen deed de WiFi het gedeeltelijk dus heb ik geprobeerd met mijn ouders contact te krijgen alleen dit lukte niet zo goed. Uiteindelijk maar gebeld via whatsapp wat wel aardig ging. 

In de avond gingen we eten bij een tentje genaamd “Babaganoush”. Heel leuk tentje waar we op de rooftop een leuk plekje kregen met uitzicht over Santa Marta. Toen de ober ons kwam helpen hoorde je meteen dat hij uit Nederland kwam. Ik heb iets later aan hem gevraagd wat hij in Colombia deed en het eerste wat hij zei was “de vrouwen!”. Hij had hier zijn vrouw ontmoet en woont nu inmiddels 12 jaar in Colombia. 

Aangezien mijn eetlust niet je van het was heb ik gekozen voor een tomatensoep. En zelfs deze kreeg ik niet helemaal op. Ik voelde me echt zo misselijk. Ik heb, nadat iedereen het eten op had, snel betaald en met Qyra, Will en Terry naar het hotel gelopen. Toen ik de deur van de kamer open deed hoorde ik de muziek al kei hard aan staan. Blijkbaar is kerst hier een hele happening, en dit wordt dan ook goed gevierd. Ze zijn dus nu al kei hard aan het feesten. In de kamer ben ik even op de wc gaan zitten maar dit heeft niks geholpen. Ik heb mij daarna klaargemaakt voor bed. Alleen slapen ging hem niet worden. Die muziek stond zo hard leek net of ze een feestje aan het houden waren onder mijn bed. Ik kon er alleen niet echt boos om worden want de muziek die gedraaid werd was van die goede Spaanse muziek... bedenk je wel even, tis een zondag avond, om 12 uur stond die muziek nog aan. Dit is in Nederland gewoon niet mogelijk. 

Maar goed dit gaf me wat tijd om bij te kletsen met het thuis front, mijn blog op orde te krijgen en dat soort dingen. Om een uur of 1 ben ik wonder boven wonder in slaap gevallen. 

Liefs, Suus