Op naar de vulkaan

Hey,

Vandaag stond onze wekker om kwart over 8 zodat we om half 9 konden ontbijten. We kwamen gister avond tot de conclusie dat de stopcontacten in onze kamer helemaal niet werken. Misschien kwam dat door de stroomuitval van gister avond. Maar daardoor was niks opgeladen, best irritant. We konden gelukkig bij het ontbijt onze telefoons opladen maar dit was natuurlijk niet genoeg. We waren rond 9 uur klaar met eten en gingen ons klaar maken voor de dag. 

Vandaag staat op de planning dat we de nog werkende vulkaan Piton de la Fournaise gaan beklimmen. We hebben onze sport leggings en shirts weer aangetrokken en zijn de auto in gegaan. We moesten ongeveer 2 uur rijden naar de parkeerplaats bij de vulkaan, de weg er naartoe was heel bijzonder. We gingen eerst een heel stuk de lucht in, vervolgens veranderde de groene natuur naar een soort rood maanlandschap. We hebben echt met ons mond open van verbazing in de auto gezeten. De weg maakte plaats voor een hobbelige onverharde weg, ook wel een gratis Réunion massage. Eenmaal bij de parkeerplaats hebben we spullen gepakt die we mee zouden nemen tijdens het wandelen en zijn we gaan lopen. Toen we bij het stuk kwamen waar we naar beneden moesten lopen bleek de weg dicht te zijn, we konden dus helemaal niet naar de rand van de vulkaan lopen. Ze gooien het hek dicht als er een uitbarsting is geweest of ze iets verwachten. Ik weet dat er 30 juli een uitbarsting is geweest maar dat is al een hele tijd terug. We baalden echt als een stekker, maar niks aan te doen. We zijn toen naar een ander uitkijkpunt gelopen wat ons een uurtje kostte, daarna zijn we terug naar de auto gegaan.

In de auto zijn we gaan rijden naar een restaurant met een panorama view. We hebben hier heerlijk Creools gegeten, en genoten van het uitzicht. Nadat ons buikje vol zat zijn we de 2 uur terug gereden naar het hotel. Kar krijgt de haarspeld bochten hier steeds beter onder controle. Tis gewoon de nieuwe Max verstappen, ik moet mezelf elke bocht aan van alles vastgrijpen in de hoop dat ik in mijn stoel blijf zitten. 

In het hotel hebben we ons snel in onze bikini gehesen om te werken aan ons bruine kleurtje. Ik kan je vertellen dat wanneer je mij ziet je bijna denkt dat er twee zonnen zijn, zo wit ben ik. We zijn aan het zwembad gaan liggen, natuurlijk heb in me wel ingesmeerd. Anders wordt ik in plaats van bruin meteen kreeft rood. Kar heeft lekker haar serie zitten kijken en ik ben een boek gaan lezen. Na een tijdje bakken wilde we afkoeling zoeken in het water. Nou dat afkoeling zoeken was zeker gelukt, het water was namelijk zo ongelofelijk koud. Ik heb zo snel een baantje getrokken dat je amper zag dat ik in het water was. Kar heeft tijdens het zwemmen een oorlogswond opgelopen, het bloed spoot bijna uit haar vinger. Ze is als een idioot naar de kamer gelopen om jodium en pleisters te halen. Niet veel later zat ze verbonden en wel weer in haar zwembadbedje. 

Na het zonnen zijn we naar de receptie gelopen want we kunnen nog steeds niks opladen. Nou de vrouw had het binnen 2 minuten gefixt en we hebben alles wat we konden opladen meteen opgeladen. Daarna heb ik het bad vol laten lopen en ben ik er lang uit in gaan liggen. Ik heb de laatste paar dagen heel erg last van mijn oor, lijkt wel een soort oor ontsteking. Maar Kar zou Kar niet zijn als ze daar niks voor mee had gekomen. Kar heeft een paar weken geleden tijdens het duiken haar trommelvlies gescheurd en had dus oorontsteking druppels mee. Nou dat kwam dus goed van pas. Na het dobberen ben ik in bed gaan liggen wachten tot het tijd was voor avond eten. Vanavond eten we wel in het hotel, ik was namelijk niet van plan nog een keer patat te eten. 

Om 7 uur zijn we naar het restaurant gegaan, we hadden niet super veel honger dus hebben we alleen een hoofdgerecht besteld. Natuurlijk was alles in het Frans dus we hadden geen idee wat we hadden besteld, alleen dat het rundvlees was. Achteraf bleek het oma’s draadjes vlees te zijn, nou niet echt iets waar Kar en ik om stonden te springen. We hebben snel ons bord leeg gegeten en zijn naar de kamer gegaan. Daar heb ik mezelf klaar gemaakt voor bed en ben ik nog even gaan lezen. Naja, dat nog even lezen is bijna het hele boek geworden. Rond een uur of 1 dacht ik dat het beter zou zijn al ik zou gaan slapen, die laatste paar hoofdstukken komen morgen wel.

Liefs,
Suus