Terug naar het vaste land

21 juli 2017

De wekker stond om half 6 en ik was zeker niet blij dat die af ging. We hebben de laatste dingen in de backpack gestopt en zijn naar het ontbijt gegaan. Daar heb ik niets gegeten omdat ik me alweer afschuwelijk voelde, maar een kopje thee ging er wel in. Ik ben blij dat ik niet de enigste ben met deze problemen. Alle meiden uit mijn groepje hebben er last van. Het is zelfs zo erg dat we onze groep ook al een naam hebben gegeven “The Diarrhea Club”, met als slogan “ Where shit happens”. Ik wilde eigenlijk mijn blog van gister er op zetten maar dat ging niet omdat de stroom was uitgevallen. Dit gebeurd wel vaker hier, zo vaak dat het normaal is. Daarna zijn we terug naar de kamer gegaan om de tas te pakken en naar de receptie te lopen. Hier stonden de busjes al op ons te wachten die ons naar de boot zouden brengen. Van de weg daar naartoe heb ik niks mee gekregen, ik lag zo lekker te slapen. Bij de haven aangekomen moesten we bij de vertrek hal weer zo’n stom papiertje invullen. Ik snap gewoon niet waarom ze dat doen, ze kijken er niet eens naar. Met alle tegen zin toch maar gedaan. Eenmaal door de controles zijn we gaan wachten tot we de boot mochten. Op de boot ben ik mijn boek gaan lezen. Helaas was ik vergeten om mijn pilletje te nemen voor bootmisselijkheid. Je kan het al raden, 30 minuten later was ik kots en kots misselijk. Ik ben even naar buiten gelopen samen met Kar en toen ik dacht dat het wel weer ging ben ik naar binnen gegaan en heb toen een kots zak gekregen. Toch nog snel dat pillentje er in gestopt en geprobeerd om te gaan slapen. Dit lukte gelukkig en voelde me stukke beter toen ik wakker werd. Toen we aankwamen in Dar El Salaam hebben we onze tassen gepakt en ons naar de bus gedrongen. Het stond prop vol met mensen die allemaal wat van je willen, kwam erg intimiderend over. We hebben in de bus afscheid genomen van Kip onze reisleider. We hebben nu een ander, hij heet Nash, ze noemen hem ook wel mama. We toen gaan rijden richting de plek waar we vanavond gaan slapen, geen idee waar dat is. We zijn onderweg gestopt om boodschappen en lunch te halen voor de komende dagen. En zat daar ook een KFC en dit kon ik natuurlijk niet overslaan. Terug in de bus hebben we hele stukken gereden tot we rond 7 op de camping aankwamen. Snel onze tent gezet en alles klaar gemaakt voor de avond. Het avond eten was een curry met rijst. Na het eten lekker gedoucht en toen bedje ik gekropen. 

Liefs,
Suus