Zwemmen in de Devils pool

8 augustus 2017 - Victoria Falls, Zimbabwe

8 augustus 2017

De wekker stond om 5 uur en ik werd wakker in de dorm. Ik heb heel stil mijn kleding aan getrokken en mijn spullen gepakt. Om 6 uur moesten ik klaar staan om naar de Devils pool te gaan. Samen met Ian, Sue, Lima, Jess, Bram, Lore en Aron zijn we naar de brug gelopen. We waren best wel laat dus we moesten aardig doorlopen. We kregen een mooie stempel in ons paspoort en zijn snel de brug over gelopen. Bij Zambia moest ik een dag VISA kopen en Aren en ik waren de eerste die daar door waren. Omdat die vrouw niet wist wat opschieten was zijn Aren en ik alvast vooruit gelopen om de boot tegen te houden. Het was een aardig stuk lopen en op een gegeven moment heb ik een voorbijganger gevraagd hoe ver het nog was. Die zei dat we nog 5 km moesten lopen en we hadden nog 5 min, dat gingen we dus niet redden. We hebben een taxi aan gehouden en gevraagd of hij ons kon brengen. Hij zei dat het nog best een stuk lopen was naar het hotel. Toen we zeiden dat we de Devils pool gingen doen bleek dat we bij een heel ander hotel moesten zijn. Hij heeft ons daar heen gereden. We waren gewoon kei hard voorbij gelopen. Aangekomen bij het super luxe Royal Livingstone hotel zijn we naar de plek gelopen waar we werden verwacht. Omdat we onze voucher niet mee hadden wilde ze ons niet mee nemen en was het dus wachten op de rest van de groep die de voucher had. We moesten om kwart over 7 bij het hotel zijn en om half 8 kwamen zij het hotel in gelopen. Snel alle papieren ingevuld dat ik aansprakelijk ben voor mijn eigen dood etc. Daarna de boot in gestapt en naar Livingstone eiland gevaren. Daar kregen we een welkoms drankje en zij toen doorgelopen naar de plek waar we onze spullen moesten laten. Het was echt ongelofelijk koud dus mijn kleding uitdoen ging erg moeizaam. Eenmaal in bikini en de Go pro klaar zijn we de gids achterna gelopen naar het water. Het water was warmer dan de omgevingstemperatuur. De gids heeft ons 4 keer gevraagd of iedereen goed kon zwemmen en zo niet dan mocht je niet mee. Vandaag was de eerste dag van het jaar dat de Devils pool open was omdat het water eerst te hoog stond. Het water stond nu lager en de stroming was te doen, wij waren de eerste dit jaar die de Devils pool ingingen. We moesten eerst een stukje over gladde stenen lopen. Al bibberend en elkaars handen vasthouden kwamen we bij het diepere water aan. We moesten tegen de stroming in zwemmen tot een bepaald punt en daarna met de stroming mee. Ik had verwacht dat de stroming heel sterk was maar dit viel me reuze mee. Het was echter wel eng dat als het bijvoorbeeld niet goed ging ik zo van de waterval af werd gespoeld. We kwamen bij de Devils pool en zijn om ste beurt het water in gegaan. Het was zo ongelofelijk koud en iedereen zat de bibberen en klappertanden. De Devils pool is zelf 3 meter diep en aan de rand van de afgrond zit een stenen rand waar je op kan zitten. Aan de zijkanten van de Devils pool zit echter geen rand dus je moet goed oppassen waar je zwemt. De gids deed precies voor wat je moest doen en heeft iedereen op de rand geholpen. We hebben een groepsfoto gemaakt en toen was het tijd voor de single foto’s. We moesten ons vasthouden aan de stenen tot we aan de beurt waren. Het was echte zo koud dat we heel hard Hollaback Girl van Gwen Stefani hebben gezongen om ons af te leiden. Het was wel ongelofelijk mooi om de waterval zo van de bovenkant te zien. Na de foto’s zijn we terug gegaan naar de kant op de zelfde manier als we daar kwamen. We kregen aan de kant een handdoek en een licht ontbijt. We hadden het allemaal zo koud en liepen zo te trillen dat het drinken van je thee heel erg lastig was. We zijn terug gegaan naar het ongelofelijk mooie hotel en hebben daar aan het zwembad even opgewarmd. Daarna zijn Aren en ik weg gegaan want we wilde het park in Zambia zien. Ik dacht eerst dat ik niet wilde maar Aren heeft me overgehaald en we zijn toch gegaan. Het was zeker de moeite waard en ik was erg blij dat ik was gegaan. We hadden heel mooi uitzicht over de waterval en ik heb dan ook veel foto’s gemaakt. Toen gebeurde er iets waar ik al die tijd al bang voor was. We liepen een pad in en daar zat een grote aap op een steen. Eerst zagen Aren en ik hem niet tot het moment dat hij bewoog. Die aap stond op en liep zo langs Aren richting mij. Je raad het al, hij was uit op mijn tas. Hij pakte mijn tas en begon er aan te trekken, natuurlijk laat ik zo’n rot beest niet winnen. Al mijn spullen zoals paspoort, geld en Go pro zaten in die tas. Ik heb heel hard en boos naar hem gegild omdat apen niet geïntimideerd worden door vrouwen hiep dit niet. Ik heb het daarna op een lopen gezet en ben hem toen gelukkig kwijt geraakt.  Helaas had mijn tas het niet overleefd, die is kapot gegaan. Ik vind de apen hier al ongelofelijk irritant maar nu haat ik ze nog meer. We zijn toen terug gelopen naar het begin en we kwamen toen twee meiden tegen waarbij hetzelfde was gebeurd. Toen wilde Aren een pad naar beneden lopen om de rivier te zien. Aan het begin van dat pad stond een bord met: pas op voor de apen!. Ik wilde absoluut niet naar beneden maar omdat ik ook niet in mijn eentje boven wilde blijven ben ik mee gegaan. Samen met de twee meiden die we waren tegen gekomen zijn we naar beneden gelopen. Onderweg kwamen we nog een man tegen die stond te wachten op mensen die ook naar beneden gingen. Vanwege de hoeveelheid apen die daar zaten durfde hij niet verder. We zijn rustig naar beneden gelopen en kwamen heel veel apen tegen. Ik was doodsbang dus ik heb voor Aren een grote houten stok gevonden zodat hij de beesten kon slaan als ze het weer zouden proberen. We kwamen veel apen tegen en elke keer bleven we wachten tot deze weg waren of voorbij waren gelopen tot we verder gingen. Eenmaal beneden hadden we heel mooi uitzicht over de Zambezi en de brug. Daarna zijn we weer met het groepje naar boven gelopen. Op ongeveer de helft kwamen we een hele grote aap tegen die op het pad zat. De meiden en ik durfde niet verder en Aren liep gewoon door. Toen Aren voorbij hem was stond de aap op en liep achter hem aan. De aap had het gemunt op zijn tas en probeerde die te pakken. Gelukkig zagen wij het gebeuren en hebben hem gewaarschuwd. De aap is toen weer midden op het pad gaan zitten en wij hebben toen maar gewacht tot die weg ging. Ik was zo bang ik durfde daar echt niet langs. Uiteindelijk is de aap weg gegaan en konden wij doorlopen. We zijn terug gelopen naar de grens van Zambia en Zimbabwe. Toen we de grens over waren kwamen we Karlijn, Donna, Janelle en Nicola tegen. Samen met Kar en Donna zijn we nog even naar de markt geweest, de andere liepen door naar de camping. Er was daar een zaakje die de lekkerste worteltjestaart ooit zou verkopen alleen helaas waren deze al uitverkocht. We zijn terug gelopen naar ze camping en ik was helemaal kapot. Eerst de Devils pool en toen de hele dag lopen, je kon mij echt opvegen. We hebben die avond pizza gehaald, ja alweer. Toen we terug kwamen van pizza eten hadden we wel verwacht dat het feestje al gaande was maar dat was niet zo. Een groep jongens zat voetbal te kijken en dat had natuurlijk voorrang. We hebben toen met de groep even gekletst. Vanochtend heeft de geweldige Kate ons verlaten, we gaan haar mooie opmerkingen en fantastische dansmoves erg missen.  Vanavond was de laatste avond van Vitor, we hebben hem onze eerste dag ontmoet in Kenia. Hij had geen moneybelt en aangezien ik er een extra mee had, had hij die van mij geleend. Ik kreeg hem deze avond terug en er zaten twee cadeautjes in. Eerst moest ik het grote vakje open maken en daar zat een reep chocolade. Iedereen kent mij hier al heel goed! Het tweede vakje zat de sleutel van de Pub, ook wel de kluis. Ik weet niet of ik het al eerder heb verteld, maar in de truck zit een kluis. Deze kluis zit meestal verstopt en je hebt twee sleutels nodig om hem open te maken. In de kluis worden paspoorten en geld bewaard. Nu heb ik een van deze sleutels gekregen om de kluis open te maken, een hele verantwoordelijkheid. Na foto’s te hebben uitgewisseld van de Devils pool ben ik richting bed gegaan. 

Liefs, 
Suus

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

3 Reacties

  1. Regina:
    14 augustus 2017
    Jeetje wat een verhaal en wat een bizarre beesten. Zijn die apen uit op eten of echt op spullen?
  2. Marjon:
    14 augustus 2017
    Ppff waar begin je aan zeg. Maar goed je kan het wel van je bucket list afstrepen.
    Was Karlijn niet mee gegaan? Hoe zijn die dan naar het andere hotel gegaan? En die apen....bbrrr
  3. Theo:
    14 augustus 2017
    Sus, altijd een hand vol grote stenen bij je houden. Lijkt zielig maar gewoon tegen hun kop aan gooien. Gaan ze meestal wel weg.